هو العلیم
به آنکه جان را فکرت آموخت چراغ دل به نور جان برافروخت

به نام خداوندی که قلم را آفرید و آن را شایسته سوگند خویش قرار داد.
به نام یگانه آفریدگاری که انسان را به زیور اندیشه وتفکر آراست و او را امانتدار این ودیعه الهی قرار داد.
خدا را شاکریم که لطف بیکران خود را به ما بخشیده تا بتوانیم خدمتگزار دخترانمان در مسیر تعلیم و تربیت باشیم و از خداوند می خواهیم یاری مان دهد تا بتوانیم آگاهی ومهارت را با سرعت و دقت و کیفیت عرضه کنیم و در این مسیر هوشمندانه و ماهرانه تلاش کنیم.
با توجه به این که هدف از تربیت، پرورش افرادی است که در ابعاد مختلف وجود خود، رشد کنند، بر ماست که فضایی فراهم کنیم که بستری برای رشد متوازن و همه جانبه متربیان باشد.
باید بر تربیت دینی، اخلاقی و بدنی دخترانمان اهتمام داشته باشیم با امید بر این که فرزندانی نیکوکار، پارسا، صاحب اندیشه، پند پذیر، دوستدار ونیک خواه دوستان خداوند ودشمن و کینه توز نسبت به دشمنان الهی تربیت نماییم، و از خداوند می‌خواهیم توفیق ادب آموختن و نیکی کردن آنان را داشته باشیم وباور داریم که بدون دعا و درخواست کمک از خداوند اجرایی شدن اهداف تربیتی میسر نخواهد بود.
توجه به تکریم و احترام به دخترانمان را سرلوحه کار خود قرار داده و تمام تلاشمان براینست که آرامش، دقت، ظرافت و استواری را در این مسیر داشته باشیم، چرا که احساس کرامت در فرزندان منجر به سلامت روانی، اجتماعی و اخلاقی و پشتوانه تحرک و مسئولیت پذیری برای آنان است و نهایت درتکریم شخصیت آنها می رسیم به:
• تقویت اعتماد به نفس
• تقویت اعتماد متربی به مربی
• تقویت انگیزه در متربی
در تربیت اخلاقی فرزندان به تزکیه نفس و سازندگی درونی آنها توجه می‌کنیم ولذا الگوی اصلی ما در روشهای تربیتی، پیشوایان و معصومین علیهم السلام می‌باشد.
مربیان ما در دبستان واقف هستند که وظیفه اصلی شان تربیت دخترانی دیندار، مهذّب و مسئول در برابر خداوند، شایسته و لایق برای تشکیل خانواده، متخصص، متعهد و اثرگذار در جامعه می باشد و در جامعه کنونی با توجه به رشد سریع علم و تولید روزافزون دانش و با تغییرات وتحولات اجتماعی و معرفتی انسان ها، باید از ایده ها و روشهای نوین تربیتی استفاده کنیم، ضمن اینکه اولیا دین را الگوی اصلی کار خود قرار می دهیم و در این راه از آنها کمک می خواهیم.
تمام تلاشمان براینست که محیط یادگیری برای فراگیران جذاب و هدفمند باشد و راه و رسم زندگی را تجربه کنند و با کسب توانمندی ها، خود را برای آینده ای پرامید و توام با موفقیت آماده کنند و تمام فعالیتهای خود را با تکیه به اهداف زیر تنظیم می کنیم:
• یادگیری برای دانستن "دانش"
• یادگیری برای توانستن "توانمندی"
• یادگیری برای زیستن "بکارگیری"
• یادگیری برای با هم زیستن "زندگی گروهی"
• یادگیری برای خدایی زیستن "خداپسندی -توحید"
همکاران ما در دبستان باور دارند که هر انسانی منحصر به فرد است و توانایی‌هایش متفاوت و لذا بستر رشد برای افراد در زمینه های مختلف فراهم می شود. زمینه برای رشد همه جانبه عزیزانمان فراهم کردیم چرا که برای دست یابی به مراتب حیات طیبه که هدف نهایی تعلیم و تربیت است، رشد همه جانبه و پرداختن به تمامی ابعاد انسانی ضروری است. تلاشمان براینست که فعالیتها در جهت رشد تمامی ابعاد فراگیران باشد و توانایی‌های ذهنی( حافظه، حل مسئله، تصمیم گیری ) همان اندازه مهم هستند که توانایی‌های اجتماعی(تعامل مثبت با دیگران، احترام، مهربانی)، توانایی‌های عاطفی ( شناخت احساسات، کنترل هیجانات، خود آگاهی و خودشناسی) و توانایی‌های جسمی – حرکتی(پرورش حواس 5 گانه) و توانایی‌های کلامی (برقراری ارتباط با دیگران، صحبت کردن در جمع) و توانایی های اخلاقی (گذشت، احترام به والدین). سعی کردیم یادگیری را در بستر زندگی واقعی داشته باشیم چراکه اذعان داریم اگر یادگیری با زندگی در ارتباط باشد انگیزه درونی تقویت می‌شود و معنا پیدا می‌کند. گاهی یادگیری از طریق بازی خواهد بود یعنی فعالیت محور، و کمتر از آموزش مستقیم و سخنرانی استفاده می‌کنیم. تمام تلاش ما براین است که به فرزندانمان بیاموزیم که چگونه یادبگیرند و اینکه هر لحظه می توانند بیاموزند و یادگیری حاصل زمان و مکان خاص نمی‌باشد . زگهواره تا گور دانش بجوی!
در ارزشیابی به نمره و رتبه نمی‌پردازیم و هدف از ارزشیابی توجه به سیر یادگیری و تغییر دخترانمان، اصلاح فرایند یادگیری و دستیابی فراگیران به خودارزیابی کامل و ماهرانه می‌باشد.
آرزو داریم افرادی در مدرسه تربیت شوند که آگاه، متدین، فعال، متخلق به اخلاق اسلامی وبا نشاط و فهیم باشند و از اینکه یک دختر مسلمان هستند احساس غرور کنند. ما وشما به عنوان کسانی که در امر تربیت دخترانمان نقش داریم باید هر روز سطح آگاهی مان بالا برود و دانش‌مان به بینش صحیح منجر شود تا رشد و بالندگی در پی داشته باشد.
باورمان براین است که در تربیت امروز دست یابی به مهارتهای تحصیلی به تنهایی موفقیت آمیز نبوده و باید انسان های موثر، توانمند و معتقد و اخلاق‌مند داشته باشیم و چون مدرسه یک نهاد اجتماعی است و انسانها با یکدیگر تعامل دارند برنامه ها به این سمت می رود تا بستر کسب تجربه برایشان فرا هم شود و این تجربه را ارزشمند می‌دانیم و باید به آنها اجازه بدهیم تا تجربه کنند و در نهایت به یادگیری عمیق و ماندگار برسند. ما در همه مراحل و اشتباهات کنارشان هستیم و تلاش می‌کنیم با یادگرفتن و تمرین، مهارتهای اساسی را بیاموزند.
از خداوند میخواهیم یاری مان دهد تا گام های موثری در جهت تعلیم و تربیت دخترانمان برداریم.

با تشکر