«مدرسه‌کُشی» اصطلاحی است که اولین بار پروفسور کارما نابلسی عضو ارشد آکسفورد و متخصص فلسطین در مورد قوانین جنگ ابداع کرد او این اصطلاح را در سال ۲۰۰۹ و در چارچوب حملۀ رژیم صهیونیستی به غزه و نیز با اشاره به الگوی حملات استعماری رژیم صهیونیستی به دانشمندان، دانش‌آموزان و مؤسسه‌های آموزشی فلسطینی که به روز نکبت سال ۱۹۴۸ بر می‌گردد و پس از سال ۱۹۶۷ در جنگ علیه فلسطین و تهاجم سال ۱۹۸۲ به لبنان گسترش می‌یابد، مفهومسازی کرد.
این اصطلاح ترکیبی از پیشوند لاتین «schola» به معنی «مدرسه» و پسوند لاتین «cide» به معنی «کُشتن» است. نابلسی از این ترکیب برای توصیف تخریب نظام مند (سیستماتیک) آموزش و پرورش فلسطین توسط رژیم صهیونیستی» برای مقابله با سنت یادگیری فلسطینی استفاده کرد. نابلسی مشاهده کرد که این سنت «نقش و قدرت عظیم آموزش و پرورش را در جامعه‌ای اشغال شده منعکس می‌کند که در آن آزادی اندیشه را دیوار جدانژادی (آپارتاید پاسگاه‌های غل و زنجیر، و زندان‌های خفه‌کننده تهدید می‌کند. نابلسی با درک اینکه آموزش و پرورش چقدر برای سنت فلسطینی و انقلاب فلسطین مهم است، خاطرنشان کرد که سیاست‌گذاران استعماری رژیم صهیونیستی نمی‌توانند این سنت یادگیری فلسطینی را تحمل کنند و باید آن را از بین ببرند.در جریان نسل‌کشی اخیر رژیم صهیونیستی در غزه در سال ۲۰۲4-۲۰۲3 که همچنان ادامه دارد، مدرسه‌کشی در مقیاس بی‌سابقه‌ای تشدید شده است. سیاست استعماری رژیم صهیونیستی در غزه اکنون از تمرکز بر تخریب نظام‌مند به نابودی کامل آموزش و پرورش تغییر کرده است. در واقع بین نسل‌کشی و مدرسه‌کشی رابطه نزدیکی وجود دارد. رافائل لامکین محقق حقوقی لهستانی که اولین بار نسل‌کشی را تعریف کرد و نقشی محوری در وارد کردن این مفهوم به حقوق بین الملل داشت، نسل‌کشی را تلاشی برای تضعیف پایه‌های اساسی نظم اجتماعی می‌دانست.کلید این تلاش، در تصور لامکین، حمله به فرهنگ‌های ملی، قومی، نژادی یا مذهبی بود. شواهد نشان می‌دهند برای رژیم جدانژادی صهیونیستی، در امتداد و تداوم نسل‌کشی، مدرسه‌کشی نیز اجتناب‌ناپذیر شده است. در واقع اصطلاح مدرسه‌کشی به طور اختصاصی برای توصیف ماهیت رژیم صهیونیستی ساخته شده است.
منبع: مجله رشد مدیریت مدرسه، شماره 154،آذر 1403
برای مطالعه متن کامل مقاله، روی دانلود فایل کلیک نمایید.